--------------------------------------------------
महाराष्ट्राचे राज्यपाल भगतसिंह कोश्यारी व भाजपाचे प्रवक्ते सुधांशू त्रिवेदी यांनी रयतेचे राजे छत्रपती शिवाजी महाराजांबाबत वादग्रस्त वक्तव्य करून राळ उडवून दिली आहे. भगतसिंह कोश्यारी हे नेहमीच बहुजन महापुरूषांचा अपमान करत आले आहेत. गेली काही दिवस त्यांची वक्तव्ये पाहिली तर ते राज्यपाल पदावर शोभून दिसतात का? असा खरा सवाल आहे. तर सुधांशू त्रिवेदी यांनीही छत्रपती शिवाजी महाराजांवर वादग्रस्त वक्तव्य करत स्वत:चे हसे करून घेतले आहे.
आता बारकाईने नजर टाकल्यास केवळ छत्रपती शिवाजी महाराजांचाच नव्हे तर अन्य बहुजन महापुरूषांचाही अपमान केवळ आणि केवळ ब्राम्हणांकडूनच केला जातो. कारण ब्राम्हण हा डीएनएनुसार विदेशी असल्याने येथील महापुरूषांची बदनामी केली तर काय फरक पडतो असा त्यांच्या मनात षड्यंत्रकारी विचार येतो आणि ते तत्काळ त्याची अंमलबजावणी करतात, यावरून त्यांनी भारतावर किती खोल प्रमाणात कब्जा केला आहे, त्यांनी भारतीय लोकांना कसे गुलाम बनवले आहे हे लक्षात येते.
अनेक ब्राम्हणांकडून सतत बहुजन महापुरूषांचा अपमान करण्यात आला आहे. मग ते भटमान्य टिळक असोत, पंडीत जवाहरलाल नेहरू असोत, जयंत साळगावकर, ब.मो. पुरंदरे, मनोहर कुलकर्णी उर्फ संभाजी भिडे, गिरीश कुबेर असोत. म्हणून अशा लोकांना राष्ट्रपिता महात्मा फुले यांनी चपखल शब्द वापरला आहे तो म्हणजे ‘कलमकसाई’. त्यांच्या लेखणीचा व वाणीचा वापर ते कसायाप्रमाणे करतात. आता बहुजन महापुरुषांचा अपमान करणार्यांमध्ये भगतसिंह कोश्यारी व सुधांशू त्रिवेदी या दोन ब्राम्हणांचा समावेश झाला आहे. अजून बरीच नावे असू शकतात.
रायटिंग ऍन्ड स्पिचेसमध्ये डॉ.बाबासाहेब आंबेडकर म्हणतात, ब्राम्हण स्वजातीच्या हितासाठीच जगतो आणि मरतो. स्वजातीचे हित हेच त्याच्या जीवनाचे अंतिम उद्दीष्ट असते. त्यामुळे ते नाना प्रकरच्या लबाड्या व क्लृप्त्या करत असतात. त्यातीलच एक लबाडी म्हणजे बहुजन महापुरूषांची सातत्याने बदनामी करणे. बहुजन महापुरूषांची बदनामी का केली जाते तर त्यांचा खरा इतिहास लोकापर्यंत पोहचू न देण्यासाठी तजवीज केलेली असते.
एखाद्या बहुजन महापुरूषांच्या विचारांना संपवता येत नसेल तर त्याची हत्या करा, हत्या करून संपत नसेल तर त्याच्या चरित्राची हत्या करा. म्हणून ब्राम्हण लोक सतत बहुजन महापुरूषांवर वादग्रस्त वक्तव्य करून त्यांच्या चरित्राची हत्या करत असतात. त्यामुळे चरित्राची हत्या करण्यात ब्राम्हण जातीसारखी जात नाही. इतिहासात डोकावले असता स्पष्ट चित्र असे दिसते की, ब्राम्हण कधीही बुद्धीजीवी नव्हते. त्यांनी त्यांच्या बुद्धीचा वापर कधीही विधायक कामासाठी केला नाही, केला तो फक्त कुटील कारस्थाने करत मतलबासाठी केला आहे. बुद्धीचा वापर करणारे व्यापक असतात, उदार असतात.
ब्राम्हण कधीही व्यापक नव्हते उदार तर नव्हतेच नव्हते. उलट ते बहुजनांशी अत्यंत अहंमान्य, संकुचित आणि तुसडेपणाने वागणारे होते. बुद्धीवान लोक तर्क करतात. नवनवीन संकल्पनांना जन्माला घालतात. बदलत्या जगाच्या प्रवाहात हतभार लावतात. ब्राम्हणांनी असे कधीही केलेले नाही. उलट नेहमीच त्यांनी नव्या बदलाला वेळोवेळी विरोधच केलेला आहे. बुद्धीजीवी व्यक्ती माणुसकीने वागतो. पण ब्राम्हण वर्ग अजूनही माणूस बनलेला नाही.
ब्राम्हणांनी एकही शोध लावलेला नाही. त्यांचे विज्ञानात आणि वैज्ञानिक दृष्टिकोनासंबंधी काहीही योगदान नाही. त्यांनी अमानवीय संकल्पना जन्माला घातल्या, पोसल्या आणि कसोशीने पाळल्या. उदा. अस्पृश्यता, जातीव्यवस्था, सतीप्रथा, स्त्रीला बोडकी करणे, स्त्रियांना दुय्यम लेखणे, शिक्षण बंदी करणे, स्वतंत्र विचार करायला मज्जाव करणे, लोकांमध्ये अंधश्रद्धा वाढवणे, भूतप्रेत, प्राक्तन, नशीब, पूर्व जन्माचे भोग, कर्मविरपाक सिद्धांत, अशा दैववादी कल्पना जन्मास घातल्या. त्यांनी ब्राम्हणांशिवाय कधीही कुणालाही समान न्यायाने वागवले नाही. बंधुभाव जोपासला नाही. ब्राम्हण सोडता त्यांच्या दृष्टीने सर्वजण तुच्छ आहेत.
आपल्या बुद्धीचा वापर त्यांनी वेळोवेळी सर्वसामान्यांना फसवण्यासाठी, लबाडी करण्यासाठीच केलेला आहे. इतरांना मूर्ख बनवणे हेच त्यांचे बुद्धीजीवीत्व आहे. श्रम न करता फुकट खायला मिळावे, आयते उपभोगायला मिळावे यासाठी त्यांनी शुभ-अशुभाच्या संकल्पना जन्माला घातल्या आणि पोथ्या लिहून फक्त धर्मसंमत लुट केली. त्यांनी बुद्धीचा वापर विकृत पद्धतीने देश मातीत घालण्यासाठीच केला. यासाठी इतिहास साक्षी आहे. यावर एकदा डॉ.बाबासाहेब आंबेडकर म्हणाले होते की, ब्राम्हणांनी आपल्या बुद्धीचा वापर एखाद्या वेश्येसारखाच केला आहे. बहुजन महापुरूषांच्या बदनामीने त्याचा प्रत्यय वारंवार येताना दिसत आहे.
राष्ट्रपिता महात्मा जोतीराव फुलेही म्हणाले आहेत की, ब्राम्हण हा ज्ञानी नसून बहुजनांच्या अज्ञानावर ब्राम्हणवादाचा डोलारा उभा आहे. बहुजनांच्या अज्ञानाचा फायदाच ब्राम्हणांनी उचलला आहे. म्हणून ते नको ते बरळत आहेत. त्यामुळे आपल्या बुद्धीचा वापर एखाद्या वेश्येसारखा करणार्या ब्राम्हणांकडून चांगली अपेक्षा करणे म्हणजे भाकड गायीकडून दुधाची अपेक्षा करणे होय. कुत्र्याचे शेपूट नळीत घातले तरी ते कधीच सरळ होत नाही तसेच ब्राम्हणांचे आहे. त्यांच्या बुद्धीचा वापर ते वेश्येसारखा करणारच, कारण त्यांच्याकडे न्यायिक चरित्रच नाही. त्यामुळे भगतसिंह कोश्यारी काय अथवा सुधांशू त्रिवेदी काय एकाच माळेचे मणी आहेत. म्हणून ते ब्राम्हणी षड्यंत्राला जागत बहुजन महापुरूषांची बदनामी करत आहेत.
Tags:
भारत